Maandagmiddag was de aula de hele middag helemaal gevuld. In drie groepen van ongeveer 150 kinderen telkens heb ik presentaties verzorgd voor alle kinderen en juffen en meesters van de school. Ik vond het wel bijzonder. Voor zo’n grote groepen had ik nog nooit een presentatie gehouden. En die microfoon vond ik eigenlijk maar niks. Ik had een prezi-presentatie gemaakt. Maar bij de eerste presentatie liet meteen het digibord me in de steek. Toen moest ik wel even omschakelen. Ik moest het uit het hoofd doen. Ging gelukkig wel goed. Daarna was het digibord gemaakt. We hadden
met afzetlint en stoelen, in de aula, een klaslokaaltje van de Linda Blind Farm nagemaakt. Leerlingen konden zelf meemaken hoe het is om, met 32 kinderen, te moeten staan in een klaslokaaltje van 3 meter bij 2 meter. En dan ook nog gaan zitten met 32 kinderen! Dat was helemaal onmogelijk. Het was wel lachen. Maar gelukkig was dat voor ons maar een spelletje. Voor de kinderen van de Linda Blind Farm is dat geen spelletje. Zij moeten wél elke dag blijven staan. Iedereen was heel enthousiast over het project in Zambia. Kinderen vinden het heel leuk om als Petrus Banden mee te helpen voor de Linda Blind Farm in Zambia. Dat kon je ook zien aan alle vragen die gesteld werden. En de sponsorloop vinden ze ook heel leuk. Ze moesten echt heel hard lachen toen ze hoorden dat er ook een juffen- en meestersrun is. Dat was wel hilariteit.
©2013
Geen reacties
Sorry, het is niet meer mogelijk te reageren op dit bericht