Wie ik ben
Ik ben Xavier Friesen, woon in Venray en zit intussen in Den Haag op de Leiden University College. Ik hou enorm van reizen. In 2014, ik zat in groep 8 van de basisschool, wilde ik een verre reis gaan maken. Maar niet alleen om op vakantie te gaan. Ik wilde en wil ook iets doen voor kinderen die minder kansen hebben dan ik. Daarom ben ik naar Zambia gereisd. Een land dat hulp nodig heeft, en daar wil ik ook een beetje aan meehelpen. Ik heb er als vrijwilliger gewerkt. Ik was leraar op een schooltje. Van mijn eigen basisschool en de Inspectie van Onderwijs mocht ik onder schooltijd weg. Mijn moeder, Ietje Friesen, is mee geweest. In juli en augustus 2014 was ik al weer terug in Zambia. Om de school te openen! In december 2019/januari 2020 was ik er voor de vijfde keer. Om met eigen ogen te zien hoe het gaat.
Mijn website is er voor iedereen.
Allereerst wil ik graag vooraf iets zeggen. Ik schrijf bijna alles in je/jij/jullie maar ik bedoel natuurlijk ook “u”. Ik hoop dat volwassen mensen dat niet vervelend vinden. Deze website is bedoeld voor iedereen. Voor kinderen, voor mijn vrienden en klasgenoten, voor alle kinderen maar ook voor volwassenen. Voor scholen, voor particulieren maar ook voor mensen van bedrijven. Voor iedereen die me kent maar ook voor mensen die me niet kennen. Voor iedereen die geïnteresseerd is in mijn belevenissen en ervaringen tijdens mijn studiereis en vrijwilligerswerk in Zambia. En ook voor iedereen die wil weten wat er na de eerste reis allemaal gebeurd voor de Linda Blind Farm school. En heb jij misschien interesse om mee te helpen en een “(bouw)steentje bij te dragen? Dan vind je hierover op mijn website ook allerlei ideeën en mogelijkheden.
Waarom deze website?
Op deze website kun je mijn belevenissen, indrukken en ervaringen volgen via de weblog die ik bij houd. Maar deze website heeft ook een ander heel belangrijk doel. Ik wil heel graag geld inzamelen om de Linda Blind Farm waar ik heb gewerkt, een nieuwe school te helpen bouwen. En de kinderen te helpen om beter onderwijs te krijgen. Zodat ze zelf kunnen werken aan een betere toekomst. Daarover vertel ik je zo meteen meer.
Iets over Zambia
Zambia is een arm land. 65% is arm volgens de Verenigde Naties. Zambia staat bekend om zijn prachtige safari’s in de verschillende nationale parken. Je kent waarschijnlijk de prachtige Victoria Falls, op de grens van Zambia en Zimbabwe. Vlakbij de Falls ligt destad Livingstone. 110.000 inwoners telt de stad. Volgens de verhalen ligt midden in de stad een brede, prachtige straat met de meest luxe hotels die je kan bedenken. Maar… ga je een van de talloze zijstraatjes in? Dan kom je gegarandeerd in een andere wereld. Een wereld die wij meer kennen als typisch Afrika. Kleine “huizen” voor grote gezinnen. Huizen weliswaar meestal niet van plaatmateriaal maar van steen of leem. Zuiver en gezond water is er niet. En ook geen geasfalteerde wegen.
De Linda Blind Farm
Op een paar kilometer van Livingstone ligt een farm. Een plek met meerdere “huisjes” rond een soort van binnenplaats. Er is een moestuin waarop de mensen niet alleen hun dagelijks eten willen verbouwen maar ook, als het kan, wat groenten verkopen voor wat extra inkomsten. Deze gemeenschap heet de “Linda Blind Farm”. Dit dorpje is opgericht voor blinde mensen omdat die verstoten werden uit de stad. Ze worden daar niet geaccepteerd. Ze richtten de farm op en proberen geld te verdienen met de akker die ze daar hebben. Blinde mensen krijgen natuurlijk ook kinderen, die krijgen weer kinderen en in de tussentijd is lang niet iedereen meer blind. Toen ik daar in 2014 voor de eerste keer kwam schrok ik me het leplazerus. Er was een school. Als je het een school kon noemen. 4×4 meter en daarin drie klaslokaaltjes. Er “zaten” minstens 32 kinderen per klaslokaal! Ze zaten dus niet in schoolbankjes en op stoeltjes, maar ze moesten gewoon staan. Voor stoeltjes was geen plek en ook om gewoon op de grond te zitten was het lokaaltje te klein. Kun jij je voorstellen dat je op jouw school de hele dag, dag in dag uit, in de klas moet staan en dan ook nog kunt opletten en wat kunt leren? En dat je er ook geen WC is in de school en geen kraan om water uit te drinken (terwijl het buiten hartstikke heet is)? Schoolboekjes zijn er (nu nog steeds) niet. Kinderen hebben een schriftje en schrijven alles over vanaf het schoolbord. Nee, geen digi-bord maar een rechthoek, geschilderd op de muur met schoolbordverf. Er was één leraar en één hulpleraar voor meer dan 90 kinderen in de leeftijd van 4 tot en met 8/9 jaar. De hoofdleraar had ook in een roe in de hand en die werd ook gebruikt. Gelukkig heb ik daar in het voorjaar met hen over kunnen praten. Deze sticks liggen nu in de bush (en toen ik in later in 2014 voor de tweede keer weer terug kwam, lagen ze er nog steeds!). Kinderen komen niet alleen van de Blind Farm maar ook van heinde en verre. Sommigen moeten wel anderhalf uur lopen om op school te komen. Moeders of vaders kunnen de kinderen niet naar school brengen. Dat laat wel zien hoe graag de kinderen naar school gaan en willen leren, anders zouden ze nooit zo’n eind lopen.
Wij kunnen echt helpen!
Toen ik begreep hoe de situatie op deze school was, ik zal eerlijk zijn, zo erg ben ik nog nooit geschrokken! Voor mij stond het meteen vast: ik wilde de kinderen helpen om een betere toekomst voor zichzelf te bouwen. Ik wilde lesgeven. Maar ik wil ook iets voor de lange termijn achterlaten. Ik wilde een goed begin maken voor een nieuw schoolgebouw. En hoewel iedereen me een beetje voor gek verklaarde, is het wel gelukt. In augustus 2014 kon ik naar Zambia om het nieuwe schoolgebouw te openen. Een prachtig gebouw. De mooiste school van Livingstone als je het de kinderen, ouders en teachers vraagt. Bouwstenen voor Zambia betaalde precies € 21.035,– voor de bouw van de school. Maar.. we moesten kiezen: een heel goed gebouw met goede stenen en goed cement zonder inrichting en zo of een goedkoper gebouw met mindere kwaliteit stenen en wel wat tafels en stoelen en dergelijke. We kozen voor duurzaamheid en voor kwaliteit. De stenen, de vloer en het cement die worden gebruikt, gaan echt heel lang mee hebben ze ons verzekerd. En het brokkelt dus niet snel af. Maar.. daarom konden we geen electriciteit en water meer aan laten leggen. Ook hebben we geen geld voor de tafels en stoelen en kasten. En tot slot zijn de kinderen natuurlijk heel erg geholpen met echt lesmateriaal. Want.. dat is er helemaal niet. Ik heb, toen ik er in maart 2014 was, de toetsen gemaakt voor de toetsweek en die geprint voor iedereen en we hebben elke avond opdrachten voorbereid, ’s ochtends voor ik naar school ging, eerst bij de copy-shop langs om ze voor iedereen te kopiëren. Ze waren heel erg blij en de kinderen smeekten om opdrachten en huiswerk!. Om over duurzame speelvoorzieningen zoals een goede basketbalpaal, een glijbaan of een spelletje op een cementenvloer zodat ze er ook in regentijd op kunnen spelen buiten, niet te praten.
En hiervoor heb ik jullie hulp hard nodig! Willen we de kinderen in Afrika echt helpen dan is eten en zeker ook onderwijs heel belangrijk. Als de kinderen kunnen leren, kunnen ze ook straks een baan zoeken en een vak uitoefenen. Dan kunnen ze hun eigen land verder mee helpen opbouwen maar natuurlijk ook zelf hun eigen geld verdienen. En als ze dat geld weer uit kunnen geven, dan is dat ook goed voor de economie in Livingstone. En als wij de kinderen van juist deze farm daarbij een beetje kunnen helpen, dan is dat fantastisch. Help de kinderen van deze gemeenschap aan een betere toekomst!
De eerste doelen zijn bereikt: de nieuwe pre school is er gekomen en het transport van de zeecontainer tot de nok gevuld met schoolinventaris en andere schoolbenodigdheden staat nu ook in Zambia. Elk kind heeft nu een eigen tafel en een eigen stoel. Zij hoeven niet meer de hele dag te staan of op de grond te zitten.
Het volgende doel komt al bijna uit de steigers: van pre-school naar primary school (zeg maar de onderbouw uitbreiden met de bovenbouw van de basisschool en nog twee klassen verder). In februari 2020 gaan naar verwachting de deuren van deze tweede school open.
We hebben echte lesboeken nodig voor de leerlingen en de teachers. Met schrijfmateriaal en schooltassen. En we investeren in de opleidingen van de twee leraren die de Linda Blind Farm school in vijf jaar gebouwd hebben van een schooltje met 3 leerlingen achter een gordijn tot de nieuwe school met drie klaslokalen die we nu hebben. Met betere opleidingen willen we hen toerusten zodat ze hun banen kunnen behouden. De eerste teacher heeft haar (drie-jarige) opleiding in november 2020 met succes afgerond.
Wilt u een steentje bijdragen aan onderwijs voor deze kinderen, lees dan verder op deze site. Wij voor goed onderwijs voor de kinderen in de school. Die echte pre school is er nu al! De primary school is ook bijna klaar. Nu nog de kwaliteit van het onderwijs want daar is nog heel erg veel te winnen. Dat kun je je niet voorstellen. Een echte school waar de kinderen van de Linda Blind Farm kunnen leren en echt met de verbetering van hun toekomst aan de slag kunnen.
De afgelopen jaren is Zambia ook hard getroffen door een extreme droogte en door een grote economische crisis. Kosten voor levensonderhoud stijgen de pan uit. En als je dan al van 1 dollar per dag moet leven met je gezin dan is er nu echt honger. En daar boven op kwam ook corona Zambia binnen. Omdat ik met de samenwerkingspartners, teachers en ouders ook werk aan het verbeteren van de omstandigheden om goed te kunnen leren, hebben we het najaar van 2020 het Waterplan en het Voedingsplan ontwikkeld. Want op een lege maag kun je niet leren en zonder schoon drinkwater en zonder kranen kun je je handen wel stuk blijven wassen maar blijft het corona-virus zich in zijn vuistje lachen. We gaan voor een handwaterbassin, schoon drinkwater met een waterpomp en goede afvoer en voor een groentetuin die beregend wordt met grondwater als ook tot slot een schoolkeuken waar ook de community, buiten schooltijden, veilig kan koken.
De wereld kunnen we niet veranderen. Nee, dat kan niet. Maar als we de handen in elkaar slaan kunnen we, samen, écht het verschil maken voor de toekomst van deze kinderen!
©2013