Een prachtige ontvangst en eigenlijk een beetje thuis!

• Xavier Friesen
• 3 augustus 2014
• Zambia

Hallo allemaal.

Hier de eerste blog uit het winderige maar warme Zambia.

Na een lange reis (in Nairobi moesten we 10 uur wachten) zetten we voet op Zambiaanse bodem. Ik ben terug. Voor de tweede keer dit jaar in Zambia. Rabeccah stond al op het vliegveld al op te wachten. Met een mooie bos oranje rozen (bloemen zijn hier heel duur). Daarna op weg naar het guesthouse. Wel met een extra taxi erbij want dit keer hadden we wel 11 koffers bij ons. Dat ging niet in 1 auto (we hebben ook nog heel veel spullen mee genomen die we de vorige keer niet mee konden krijgen. Bedankt Will en Job en iedereen!). Ik verheugde me enorm op het weer terugzien van de kinderen en natuurlijk op het zien van de nieuwe school. Dus koffers uitgeladen in het guesthouse en meteen door ’s avonds nog naar de Linda Blind Farm. Het was al donker toen we er aan kwamen.

Het eerste dat opviel was de weg. De grote gaten waren opgevuld met extra zand wat ervoor zorgden dat de autorit een stuk fijner was.

Het tweede dat opviel was dat ik niks meer zag. Het was te donker. Maar toen wij uitstapten stond er wel al een heel ontvangstcomité klaar die allemaal benieuwd wie er nu in die auto zaten. Mensen zaten in groepjes, in het donker, op de grond voor hun huizen. Ze waren enorm verrast toen ze ons zagen. Ze wisten niet dat wij zo snel al zouden komen. Er kwamen nog meer mensen naar ons toe. Nu ook de kinderen van de Linda Blind Farm School. Toen draaide Rabecca (weten jullie nog wie Rabecca is, ze is onze partner hier in Zambia) de auto en vielen de koplampen op de school. Het is werkelijk een prachtig gebouw. En wat is het groot dan toch in het echt. Wat een bijzonder en mooi moment om dan jouw school voor het eerst echt te zien. De school is precies gebouwd volgens de bouwtekeningen van de architect en het zag er allemaal goed uit. Plots verschenen overal roepende en zingende mensen: “Xavier, is that you?”, “Xavier is here!”. De deur van een classroom in de nieuwe school werd geopend en iedereen schoot naar binnen. Het werd meteen een grote party. Nadat ik was toegezongen en toegedanst door de hele Linda Farm en er een enorm feest gegeven was gingen we terug naar het Guesthouse. We maakten kennis met drie andere families die ook helpen bij de Linda Blind Farm.

We hebben er een tijdje mee gesproken en ze hebben ons verteld over alles wat ze tot nu toe al gedaan hebben. Hier komt een lijstje.

• Ze hebben een nieuw kippenhok gebouwd met daarin 300 kuikens.
• Ze hebben meegeholpen met de grote hopen zand te verplaatsen die er waren gekomen door de bouw van onze school.
• Uiteindelijk hebben ze daarvoor een bulldozer gehuurd (al was die naar een halve dag kapot).
• Ze zijn bezig met het maken van een hinkelbaan en een prachtig groot speeltoestel met klimdingen en een glijbaan.
• En ze hebben meegeholpen met een heleboel kleine dingen.

Heel goed werk! En de speeltuin is echt heel mooi voor de school.

Het voelt echt alsof ik hier ook een beetje thuis kom. Zo leuk was het welkom overal.

Groetjes, Xavier.